Dag 15 - van Santa Rosa naar Santa Fe - 110 mijl

Spaanse plaatsnamen die er op duiden dat deze staat eeuwenlang onderdeel was van Spanje en Mexico. Na een prachtige rit door de uitlopers van het hooggebergte zijn we rond het middaguur in Santa Fe aangekomen. Trailer Ranch rv park, blijkt een nette stadscamping. Geen grasstrook in de buurt van de camper te bekennen, maar wel de picknicktafel en 'full hook  up'. Het sanitair is warm en keurig. Die verwarming is geen luxe, zullen we vanavond en vannacht in de camper ook nodig hebben, er wordt nachtvorst voorspeld. Volgens het weerbericht niet gewoon deze tijd van het jaar, maar we zitten hier op een hoogte van 2100 meter, dus de temperatuur kan enorm variëren. De nog steeds aanwezige wind voelt het kil aan, hoewel de zon zijn best doet en de thermometer 12 graden aangeeft.

Reden om de stad vanmiddag te verkennen. De bushalte naar ‘downtown’ is bij de ingang  van de camping. Halfuur rijden en een dagkaart voor 60+ kost slechts één dollar. Het duurt iets langer, een rolstoel komt erin en eruit en soms worden fietsen op het voorrek meegenomen. Maar we zien veel en een paar instappende lokale schooiers, zo zien ze er althans uit, zijn nieuwsgierig naar waar we vandaan komen. Eén vindt Santa Fe maar een saaie plaats en wil naar San Diego, waar meer werk is te vinden. Een ander vertelt over de mooie dingen van de stad en de ‘Adobe’-architectuur. Leuk om wat te horen. Minder leuk is als één van die gasten een eind met ons mee loopt naar de Plaza. Goed bedoeld natuurlijk, hij wijst ons op mooie gebouwen en wat lokale verkopers van hun eigen kunstnijverheid-prullaria. Maar echt op haar gemak voelt Henny zich niet met zo’n langharig, tandenloos sujet naast haar. Gelukkig neemt de man na twee straten afscheid van ons, zich excuserend dat hij naar zijn werk moet (?).

Wij wandelen verder de oude binnenstad door. De architectuur doet Spaans aan, maar een van de zwervers had uitgeduid dat het ‘Pueblo’-stijl is. Het zal wel een mix zijn uit de tijd van de Spaanse en Mexicaanse overheersing, vermengd met indiaanse invloeden. We zullen er morgen alles over te weten komen als we het ‘New Mexico History Museum’ gaan bezoeken. Nu is de tijd daarvoor te kort. We hebben wel een groot deel van Canyon road afgelopen. Een bekende straat van aaneengesloten kunstgalerijen, ondergebracht in prachtig gerestaureerde historische woningen in de karakteristieke Adobe-stijl. Vele daarvan tonen in de voortuin al uitnodigend een deel van hun collecties. Bij enkele galerijen gaan we naar binnen. Meestal worden we zeer vriendelijk verwelkomt. Doen Amerikanen toch wel, maar als je de prijskaartjes van sommige kunstwerken bekijkt, dan begrijp je ook wel dat hier best een commerciële gedachte achter zit. Schilderijen en beelden met drie of vier nullen zijn geen uitzondering. Vaak heel mooi, dat wel.

Een oud bankje op het Plaza nodigt uit om even rustig van de prachtige gebouwen en de kleurrijke mensen te genieten. Terrassen zien we nog niet, wij zitten ook nog met onze winterjassen aan. Aan het eind van de middag pakken we de bus terug naar de camping.

Van de receptioniste moet ik vóór half negen de waterslang afkoppelen, er wordt namelijk vorst voorspeld! En ze zullen het controleren, was me gezegd! Doen we dus. Het dubbele dekbed zal vannacht ook wel weer nodig zijn. En dat terwijl we van thuis horen dat het zomers in Nederland wordt!